Szafki .

Diego

Diego zaś poprzednich słów już nie skomentował . Dziewczyna mu tak dogryzła za te kilka minut , jak jeszcze nikt nigdy w jego życiu . Najbardziej go jednak wkurzyło to , co Rob powiedziała o jego ... wiadomo czym xd . Co jak co , ale też swoją wartość znał . Westchnął głęboko , po czym wziął dziewczynę za obie ręce , " przyklejając " ją do tych szafek , stając tak , żeby mu się wyrwać nie mogła . - Słuchaj ... ! . Nie pokazuj mi się na oczy , o ile chcesz w ogóle dożyć rana ! . - warknął . Teraz mówił pierwsze lepsze głupoty , które mu na język przyszły . Nigdy nikomu by nic złego nie zrobił . Nie był taki jak jego ojciec .

Roberta

No co fakt to fakt. Sama nie wiedziała komu nadogryzała aż tyle w ciągu jednej rozmowy. Teraz to chyba pobiła swój rekord, była z siebie dumna. Chociaż on wcale nie był gorszy, jednak ją to mało obchodziło. Wiedziała, że uraziła jego męskiego ego, no tego właśnie chciała. Prowokowała go i chciała go jak najbardziej wkurzyć. Wyłączyła się na chwilę gdy to ni stąd ni zowąd przycisnął ją do szafek. - co robisz kretynie? - mruknęła dość głośno próbując wyrwać ręce z jego uścisku. No ale co mogła zrobić skoro był silniejszy, nienawidziła tego, że były sytuacje w których była słabsza. Nigdy nie okazywała słabości! - grozisz mi? - zaśmiała się ironicznie patrząc na niego - zabijesz mnie? Uważaj bo się boję, ze strachu nie zasnę. Wdałeś się w tatusia, więc nie dziwne, że zachowujesz się tak jak on.- przekręciła oczami. - i mówiłam, że masz mnie puścić ! - dodała ponownie starając się wyswobodzić z jego uścisku.

Diego

- A jeśli nawet bym Ci groził , to co ?! . - warknął ponownie , zaciskając ręce na jej nadgarstkach jeszcze mocniej niż poprzednio . - Nigdzie Cię nie puszczę .... zapłacisz za to ... - mruknął , patrząc jej w oczy . No tak ... w tym momencie zachowywał się dokładnie jak swój ojciec , jednak chciał pokazać dziewczynie , że on nie żartuję . - Zabić może i nie , ale co innego owszem . - mruknął , wkładając łapkę pod jej bluzkę . Tego też robić nie zamierzał , jednak musiał ją postraszyć . Szczególnie , że dziewczyna w tym momencie nic nie mogła zrobić .

Roberta

- to nie licz na to, że się wystraszę - odparła pewnym głosem. Co jak co, ale wcale nie kłamała. Zawsze była pewna siebie i odważna. Do wszystkiego leciała pierwsza, lubiła poznawać nowe rzeczy. Nigdy się nie bała i raczej nie okazywała strachu czy słabości przy innych. Tym bardziej nie zrobiłaby tego przy nim. Ale teraz była pewna swoich słów, no bo co on mógłby jej zrobić? Ścisnął mocniej jej ręce przez co lekko jęknęła. Zabolało ją to - pogięło cię? to boli - warknęła na niego wciąż się szarpiąc w celu uwolnienia się z jego uścisku.
Bez wątpienia obecnym zachowaniem przypominał ojca. Więc Rob się nie pomyliła. Chociaż czuła, że zabolały go i te słowa. Nie bała się go. Wzdrygnęła się lekko, gdy poczuła jego rękę na swoim ciele pod bluzką. No też coś, co on sobie wyobraża? Zdecydowanie za dużo sobie pozwala. Kto jak kto, ale Roberta Pardo sobie na to nie pozwoli! Nie mogła nic zrobić? Dla niej takie słowa nie istniały. Jak powtarzała zwykle " z każdej sytuacji jest jakieś wyjście ". Zebrała się w sobie i z całej siły kopnęła go w jego czułe miejsce. Rob umiała się bronić, zawsze radziła sobie sama. Gdy ten ją puścił ona odsunęła się od szafek i stanęła za nim. - nie radzę ze mną zaczynać, źle na tym wyjdziesz - dodała z wrednym uśmieszkiem na usteczkach.

Diego

Chłopak zaś nadal ją trzymał , nic nie mówiąc . Puścił jej nadgarstki dopiero wtedy , gdy dziewczyna go kopnęła . Uklęknął , po czym jęknął , trzymając ręce tam , gdzie dostał . Nawet mu łezka po policzku spłynęła . Co jak co , ale to zabolało go o wiele , wiele bardziej od słów . Mimo wszystko jednak postanowił o tym nie zapominać i odpłacić się Robercie .

Roberta

Cóż ten widok jej się podobał. Diego Bustamante na kolanach, na jego szczęście nie widziała tej łezki. Cieszyła się z tego, bo tę bitwę bez wątpienia wygrała. Zaśmiała się jeszcze po czym zbliżyła się do niego - trzymaj się lamusie - odparła rozbawiona i klepnęła go lekko w ramię. - do zobaczenia - dodała i wyjęła z buzi gumę, którą rzuciła gdzieś obok niego. Po czym tak po prostu sobie odeszła zadowolona z siebie.

Diego

Chłopak zaś tylko warknął coś sam do siebie , po czym poszedł stąd , gdy tylko w miarę doszedł do siebie . Tak .. tą bitwę wygrała Roberta , jednak nie całą wojnę . Diego nie zamierzał odpuszczać .